کلمه استنساب به معنای یاد کردن نژاد و اصل و نسب کسی است. وقتی کسی را «استنساب کردند»، یعنی خانواده و تبار او را یاد کرده و به آن اشاره کردند. این واژه بیشتر در متون تاریخی و ادبی برای معرفی افراد و شناسایی خانواده‌هایشان به کار می‌رود.
در گذشته، استنساب اهمیت زیادی داشت، زیرا شناخت نسب و اصل افراد در تعیین جایگاه اجتماعی و خانوادگی آن‌ها نقش داشت. نویسندگان و مورخان در کتاب‌ها و اسناد تاریخی معمولاً از آن برای معرفی شخصیت‌ها استفاده می‌کردند تا خواننده بداند هر شخص از چه خانواده و تبار و اصالتی است.
همچنین، استنساب گاهی به احترام و بزرگداشت خاندان‌ها و نیاکان نیز مربوط می‌شود. با یادآوری نسب افراد، اهمیت خانواده‌ها و نقش آن‌ها در تاریخ و جامعه برجسته می‌شود و به نسل‌های بعدی نیز منتقل می‌گردد. این واژه نشان‌دهنده ارتباط میان تاریخ، فرهنگ و هویت خانوادگی است.
