لغت نامه دهخدا استجراح. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) عیب و فساد بیرون آوردن. عیب ناک شدن. تباه شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). یقال: استجرحت هذه الاحادیث و کثرت؛ ای هی کثیرة و صحیحها قلیل. ( منتهی الارب ).
