استبهاج

لغت نامه دهخدا

استبهاج. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) شاد شدن. ( منتهی الارب ). شادی. شادانی. شادمانی. اِبتهاج.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سنی چوخ ایستیرم
سنی چوخ ایستیرم
گواد
گواد
لسان الغیب
لسان الغیب
کس کش
کس کش