لغت نامه دهخدا ارناء. [ اِ ] ( ع مص ) بر پیوسته نگریستن داشتن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). نمودن. ( زوزنی ). || شادمان کردن. ( منتهی الارب ). بطرب آوردن.
