ارخاخ در لغت به معنای مبالغه کردن در چیزی است. این واژه از ریشه‌های عربی گرفته شده و برای تأکید بر انجام کار یا بیان حالت به صورت اغراق‌آمیز به کار می‌رود. استفاده از ارخاخ در جمله معمولاً نشان‌دهنده شدت و بزرگی عمل یا ویژگی مورد نظر است.
این واژه بیشتر در متون قدیمی عربی و به ویژه در آثار لغوی و ادبی مانند «منتهی الأرب» دیده می‌شود. ارخاخ برای افزودن وزن و تأکید به گفته‌ها یا رفتارها کاربرد دارد و به بیان شدت و تأکید بر ویژگی‌ها کمک می‌کند.
مفهوم ارخاخ نه تنها به غلو در گفتار اشاره دارد، بلکه به نوعی به اهمیت و شدت عمل یا ویژگی مورد بحث نیز دلالت دارد. این واژه نشان می‌دهد که گوینده یا نویسنده قصد داشته موضوع را با تأکید و برجستگی بیان کند و آن را در ذهن مخاطب پررنگ‌تر کند.
