کلمهی «اراحت» در فارسی به معنای فراهم کردن آسایش و راحتی برای کسی است و به عمل کمک کردن به فرد یا گروهی برای تجربه آرامش و رفاه اشاره دارد. این واژه معمولاً در متون قدیمیتر و ادبی به کار میرود و نشاندهنده توجه و مراقبت از دیگران برای کاهش رنج، درد یا زحمت آنهاست. این مفهوم میتواند در زمینههای جسمی، مانند فراهم کردن امکانات راحتی و آسایش، یا در زمینههای روحی و روانی، مانند حمایت عاطفی و دلگرمی، کاربرد داشته باشد. همچنین این واژه با مفاهیمی مانند آسایش دادن، آرامش بخشیدن، راحت کردن و دلگرم کردن هممعنی است و در ادبیات فارسی برای توصیف رفتارهای انسانی مثبت و دلسوزانه به کار میرود.
