اذراب

لغت نامه دهخدا

اذراب. [ اِ ] ( ع مص ) تیز کردن. ( زوزنی ).
اذراب. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ ذَرَب، بمعنی بدزبانی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
شهرت
شهرت
گرای
گرای
با دقت
با دقت
قرین رحمت
قرین رحمت