لغت نامه دهخدا ادجن. [ اَ ج َ ] ( ع ص ) تیره. تار. و بعیر ادجن؛ شتر تیره رنگ. و هی ای الدُجنة فی الابل اقبح السواد. شتری که بدهیئت و سیاه رنگ باشد. ( آنندراج ). مؤنث: دَجْناء.
