کلمه «اجفله» در زبان فارسی به معنای «جماعت» یا «گروهی از مردم» به کار می‌رود. این واژه بیشتر در متون ادبی یا تاریخی دیده می‌شود و بار معنایی جمعی و گروهی دارد. استفاده از اجفله نشان‌دهنده اجتماع افراد یا جمعیتی است که با هم در یک مکان یا به یک هدف مشترک گرد آمده‌اند.
در بسیاری از متون کلاسیک فارسی، نویسندگان برای اشاره به جمعیت یا گروهی از افراد، از این اصطلاح بهره می‌بردند تا هم حجم گروه و هم همبستگی آن‌ها را نشان دهند. این واژه معمولاً در کنار افعال جمع به کار می‌رود تا نقش اجتماعی یا جمعی افراد را در متن روشن کند.
به طور خلاصه اجفله، جماعت است و در ادبیات فارسی، نمادی از جمعیت و اجتماع انسانی به حساب می‌آید. کاربرد آن بیشتر جنبه ادبی و توصیفی دارد و می‌تواند در متون تاریخی، داستان‌ها و اشعار کلاسیک مشاهده شود.
