لغت نامه دهخدا
ابوزرجمهر. [ اَ زَ م ِ ] ( اِخ ) قاینی قسیم بن ابراهیم بن منصور. یکی از امراءسلطان محمود غزنوی. وی به تازی و پارسی شعر نیکو میگفت و ثعالبی در یتیمه ذکر او آورده است و او راست:
آن پسته سرگشاده را بین
آورده به دست بر بصد ناز ( کذا )
چونانکه دهان ماهئی خرد
آنگه که کند ز تشنگی باز.
رأیتک تبغی بسوء الصنیع
ثناءً جمیلاً فَسؤی علیکا
و تغسل قبل الضیوف الیدین
کأنّک تغسل منهم یدیکا.
