فقه الحج: بحوث الاستدلالیة فی الحج تألیف آیتالله لطفالله صافی گلپایگانی، مجموعهای چهارجلدی و به زبان عربی است که به بررسی مباحث فقهی حج با روش فقه استدلالی میپردازد. این اثر با استناد به ادلهی اربعه یعنی کتاب، سنت، عقل و اجماع، و با بهرهگیری از آرای فقهای پیشین تدوین شده است. در جلد نخست این مجموعه، ابتدا مباحثی دربارهی وجوب حج، فوریت این وجوب و لزوم تهیهی مقدمات آن مطرح شده و سپس شرایط وجوب حجةالاسلام، همچون بلوغ، عقل، کمال و داشتن استطاعت مالی و جانی، به تفصیل مورد تحلیل قرار گرفتهاست. در بخش شرط بلوغ، با اشاره به حکم انجام حج توسط فرد غیربالغ، بر لزوم کسب اجازه از والدین برای ادای حجةالاسلام تأکید شده و نحوهی احرام بستن صبی توسط ولیّ او، همچنین انجام واجبات و مستحبات حج توسط چنین فردی تشریح گردیده است. در ادامه، نویسنده به شرط استطاعت در وجوب حج پرداخته و مفهوم و مصادیق گوناگون آن را بررسی کردهاست.
آیتالله لطفالله صافی گلپایگانی، که در سال ۱۳۳۷ هجری قمری در گلپایگان متولد شد، از همان نوجوانی به حوزهی علمیه وارد شد و در محضر استادان بزرگ به تحصیل و تهذیب پرداخت. ایشان سالها از سوی آیتالله بروجردی و پس از ارتحال ایشان، مسئولیت امتحان دادن به فضلای حوزهی علمیه در سطوح عالی و درس خارج را بر عهده داشت و بسیاری از مجتهدان و مدرسان کنونی حوزهی علمیه قم، نزد وی امتحان دادهاند. این فقیه گرانقدر، افزون بر تبحر در علوم فقهی، دارای مطالعات گسترده در زمینهی ادبیات و تاریخ اسلام و ایران است و در سرودن شعر نیز مهارت دارد. این مرجع فرزانه، با وجود مشغلههای بسیار، پیوسته اخبار و تحولات جهان، بهویژه جهان اسلام، را با دقت پیگیری میکند و با بهرهگیری از اطلاعات عمیق تاریخی و سیاسی، از توانایی تحلیلی بالایی در بررسی رویدادهای منطقهای و جهانی برخوردار است و مصداق بارز «عالِم به زمان» بهشمار میرود.