اتل ولف

اتل ولف. [ اِ ت ِ وُ ] ( اِخ ) پادشاه انگلستان از سال 839 تا 858 م.

اِتلْوُلف ( ـ۸۵۸م)(Ethelwulf)
حکمران انگلیسی وسکس۱ و کِنت۲. پسر اگبرت کبیر۳ بود و در ۸۳۹م بر تخت نشست. سراسر دوران حکمرانی اش به مبارزه برای دفع تهاجمات مداوم دانمارکی ها گذشت. در ۸۵۱م در اکلیا۴ به پیروزی چشم گیری در برابرشان دست یافت. حاکمی کم ادعا بود. در ۸۵۵م عازم سفری طولانی به قصد زیارت رم شد. در ۸۵۶م وسکس را به پسرش، اتلبالد۵، بخشید و خود تا آخر عمر بر کِنت و نواحی جنوب شرقی حکم راند.

💡 در ۹ نوامبر ۱۹۳۷، اتل به اس اس پیوست و تا سال ۱۹۴۱ به درجه‌ی اس‌اس-بریگادفورر رسید. در ۱۶ اکتبر ۱۹۳۹، اتل به عنوان سفیر آلمان در ایران منصوب شد. او در این مقام تلاش کرد تا نفوذ بریتانیا در خاورمیانه را با همکاری ملی‌گرایان عرب کاهش دهد. اتل به عنوان سفیر و مشاور فرهنگی سفارت توصیه کرد که احساسات دینی ضدیهودی موجود را به یهودستیزی نژادی تبدیل کنند و از "دین به عنوان وسیله‌ای طبیعی برای تبلیغ یهودستیزی استفاده کنند. او پیشنهاد داد که:

💡 نام اتلین از زبان سرخ‌پوستان تلینگیت گرفته شده و به معنی «دریاچه بزرگ» است. شهرک اتلین در شرق دریاچه واقع شده‌است. قسمت جنوبی دریاچه بخشی از پارک استانی و منطقه تفریحی اتلین به شمار می‌آید.