لغت نامه دهخدا
ابن شهدی کرخی. [ اِ ن ُ ش َ ی ِ ک َ ] ( اِخ )نام یکی از نَقَله و مترجمین از سریانی به عربی و از جمله کتبی که او نقل کرده است کتاب الاجنه بقراط است. ( ابن الندیم ). و پدر او نیز از اوساط ناقلین است.
ابن شهدی کرخی. [ اِ ن ُ ش َ ی ِ ک َ ] ( اِخ )نام یکی از نَقَله و مترجمین از سریانی به عربی و از جمله کتبی که او نقل کرده است کتاب الاجنه بقراط است. ( ابن الندیم ). و پدر او نیز از اوساط ناقلین است.
نام یکی از نقله و مترجمین از سریانی به عربی
💡 ریزد همی کلامت شهدی به کام جان ها حقا که این حلاوت در انگبین نباشد
💡 شهدی که ز سر نشتر زنبور بجسته است سرسام ز پی دارد اگر چند لذیذ است
💡 هرگز چو تو شهدی به دهان نیست مر او را زنبور میان همچو تو دارد اگر از مو
💡 دایی وانیا توسط هوشنگ پیرنظر، ناهید کاشیچی و پرویز شهدی به فارسی برگردانده شدهاست.
💡 درد و درمانی به غمزه شکر و شهدی به لب شهد و شکر خوانمت یا درد و درمان ای پسر
💡 به هر کام غیر آن شیرینسخن میپرورد از سخن شهدی که در کنج دهن میپرورد