پودنک

لغت نامه دهخدا

پودنک. [ ] ( اِخ ) قریه ای است به یک فرسنگی مشرق شیراز. ( فارسنامه ).

جمله سازی با پودنک

این منطقه که یکی از مناطق شرقی شیراز حساب می‌شود از شمال و شمال غرب به محله پودنک،بزرگراه سرداران و پل غدیر راه دارد. جنوب این منطقه را وزیر آباد و کفترک تشکیل داده‌است و همچنین از غرب به فرودگاه شیراز و از شرق به بلوار رسول اعظم امتداد دارد. حدود تقریبی ۱۶۲٬۰۰۰ تن (۱۴٪ از جمعیت کل شیراز) تراکم جمعیتی نیز ۵۴ تن در هکتار مربع می‌باشد.
نقش سعدی و حافظ در لهجهٔ شیرازی پودنکی بسیار مشهود است.