پُودُنَک یکی از محله‌های قدیمی شیراز در شرق این شهر است که سابقه تاریخی آن به دوران پهلوی بازمی‌گردد. این محله در گذشته با سرسبزی و باغ‌هایش شناخته می‌شده و به عنوان یکی از مکان‌های تفریحی مردم شیراز مطرح بوده است. بلوار جانبازان مهم‌ترین محور پودنک است که از یک طرف به بلوار مدرس و از طرف دیگر به بلوار تخت جمشید متصل می‌شود و مجموعه‌ای از بیست متری‌ها و خیابان‌های اصلی را در برمی‌گیرد.
نام پودنک برگرفته از سبزی پُودُن، یکی از گونه‌های پونه وحشی است که در گذشته در اطراف این منطقه می‌روییده و به همین دلیل به این نام شناخته شد. بافت قدیم پودنک محدود به بخش‌هایی از بیست متری پنجم بوده و شامل خانه‌ها، مسجد جامع (سیدالشهداء) و حمام قدیمی است. در گذشته این محله دارای دروازه و قلعه بوده و زمین‌های کشاورزی اطراف آن بعدها به مناطق مسکونی تبدیل شدند.
پودنک در گذشته شامل زمین‌های متعلق به اسامی مختلفی مانند بنیانی، فیجان و کونجان بوده که بعدها به نام خانوادگی اهالی تبدیل شد. در این منطقه پارک ارغوان و امامزاده سید محمد واقع شده و برخی قبرستان‌های قدیمی و آثار تاریخی ساسانی نیز در آن قرار دارند. مردم این منطقه لهجه مخصوص به خود دارند که در گویش شیرازی «شیرازی غلیظ» شناخته می‌شود و فرهنگ محلی این محله هنوز در حافظه تاریخی شهر ثبت است.