حرکت در علوم دقیق دوره اسلامی

در این مقاله، مفهوم حرکت که از مصطلحات مهم در حوزه‌های کلام، فلسفه، طبیعیات و علوم دقیق به شمار می‌رود، مورد بررسی قرار می‌گیرد. دانشمندان و فن‌آوران جهان اسلام از قرن دوم هجری، در ادامهِ میراث علمی صنعت‌گران و دانشمندان تمدن‌های پیش از اسلام شامل بین‌النهرینی، ایرانی، یونانی و بیزانسی مسائل عینی مرتبط با حرکت را پیگیری کردند. با توسعه‌ی علوم طبیعی، فلسفه و کلام، تأملات نظری دربارهٔ ماهیت حرکت نیز گسترش یافت. اگرچه جنبه‌های فلسفی حرکت عموماً در کاربردهای عملی علوم دقیق نقشی مستقیم نداشتند، اما خود مفهوم حرکت در شاخه‌هایی چون نجوم، مکانیک، فیزیک و ریاضیات از اهمیتی اساسی برخوردار بود. هر یک از این علوم، با توجه به گسترهٔ وسیع موضوعی خود، به گونه‌ای از این مفهوم بهره می‌بردند؛ از جمله در الگوسازی حرکت سیارات، بررسی فرضیه‌های مربوط به حرکت وضعی زمین، طراحی و ساخت دستگاه‌های مکانیکی پیچیده، تدوین آزمایش‌های تجربی در فیزیک، ارائهٔ نظریه‌هایی در نورشناسی و نیز تبیین چگونگی کاربرد مفهوم حرکت در هندسه.

در حوزهٔ نجوم، مفهوم حرکت هم در ساخت ابزارهای نجومی پیشرفته مانند ذات‌الحَلَق، اسطرلاب مسطح و اسطرلاب جامع و هم در حل مسائل عملی نجوم کاربرد داشت. این ابزارها که بین قرون دوم تا دوازدهم هجری توسط دانشمندان اسلامی تکمیل و توسعه یافتند، برای بررسی حرکت سیارات مرئی، پدیده‌های مقارنه، زمان‌سنجی بر اساس حرکت ظاهری خورشید و ستارگان و دیگر مسائل نجومی به کار می‌رفت. علاوه بر این، در نجوم نظری نیز مسئلهٔ حرکت، به‌ویژه در چارچوب مدل‌های سیاره‌ای و کیهان‌شناسی، جایگاهی محوری داشت.

علم مکانیک در تمدن اسلامی عمدتاً در چهار زمینهٔ اصلی ساخت ابزارهای مهندسی نظامی، ساعت‌سازی، ساخت دستگاه‌های خودکار و طراحی دستگاه‌های آبی فعال بود که همگی به نوعی با حل مسائل حرکت در ارتباط بودند. مهندسان و دانشمندان این دوره با تکیه بر دستاوردهای تمدن‌های یونانی و ایرانی، به ساخت سازوکارهای دقیق و بهبود عملکرد دستگاه‌ها همت گماشتند. برای نمونه، در مهندسی نظامی، با افزودن وزنهٔ تعادل به منجنیق‌ها، کارایی آن‌ها را افزایش دادند و با استفاده از نفت، پرتابه‌های آتش‌زا را به مسافت‌های دور پرتاب کردند. در حوزهٔ ساعت‌سازی نیز با بهره‌گیری از جریان مایعاتی مانند آب یا جیوه و یا با استفاده از وزنه‌های تعادل، حرکت‌های تناوبی دقیقی ایجاد کردند که در ساخت ساعت‌های مکانیکی پیشرفته به کار رفت.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] در این مقاله به بررسی حرکت که اصطلاحی در کلام، فلسفه، طبیعیات و علوم دقیق می باشد می پردازیم.
دانشمندان و فنّاوران جهان اسلام از قرن دوم، در ادامه میراث علمی صنعت گران و دانشمندانِ پیش از اسلام (بین النهرینی، ایرانی، یونانی و بیزانسی)، درگیر حل مسائل عینی مرتبط با مفهوم حرکت بودند. بعدها، با توسعه علوم و فلسفه و کلام، درباره مفهوم حرکت تأملات دقیقی شد. معمولاً جنبه های فلسفیِ حرکت در مباحثِ کاربردیِ علوم دقیق نقشی نداشتند، اما مفهوم حرکت در علوم دقیق دوره اسلامی (شامل نجوم، مکانیک، فیزیک و ریاضیات) اهمیت داشت، چرا که هر کدام از این علوم، با توجه به گستره وسیع خود، به نوعی، از مفهوم حرکت بهره می برند، از جمله در پژوهش و الگوسازی حرکت سیارات، بحث درباره فرضیه های مرتبط با حرکت وضعی زمین، طراحی و ساخت دستگاه های پیچیده مکانیکی، طراحی آزمایش های تجربی در فیزیک، طراحی نظریاتی درباره قوانین نورشناسی، و بحث درباره چگونگی تبیین کاربرد مفهوم حرکت در هندسه.
حرکت در نجوم
در نجوم کاربردی، مفهوم حرکت، در ساخت ابزارهای نجومی شناخته شده برای مسلمانان (مانند ذات الحَلَق، اسطرلاب مسطح، اسطرلاب جامع) یا تکمیل شده توسط آن ها بین قرن های دوم تا دوازدهم، و برخی مسائل نجومی که با استفاده از این ابزارها حل می شدند (مانند حرکت سیارات مرئی و مقارنه های آنها، زمان سنجی براساس حرکت ظاهری خورشید و ستارگان) به کار می رفت.
← مساله مهم در نجوم نظری
علم مکانیک در دوره اسلامی شامل چهار زمینه ساخت دستگاه های مهندسی نظامی، ساعت سازی، ساخت دستگاه های خودکار و دستگاه های آبی بود، که همه آن ها به نوعی درگیر حل مسائل مرتبط با حرکت بودند. در دوره اسلامی، متخصصان این فن کوشیدند براساس میراث یونانیان و ایرانیان ابزارهایی با عملکرد بهتر بسازند، همچنین سازوکارهای مکانیکی ماهرانه ای ابداع کردند. در مهندسی نظامی، آنها عملکرد منجنیق ها را، با افزودن وزنه تعادل، ارتقا دادند. همچنین توانستند با استفاده از نفت، پرتابه های آتش زا را به دوردست پرتاب کنند. در ساعت سازی، آنها به کمک سازوکار دقیقی براساس جریان مایع (آب یا جیوه) یا با استفاده از وزنه تعادل، حرکت تناوبی ایجاد می کردند.
← حرکت رو به رشد در مکانیک
...