گهواره پوش

لغت نامه دهخدا

گهواره پوش. [ گ َهَْ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) پوششی که به شکل گهواره برند و دوزند و بر آن افکنند تا از تابش نور و روشنی بر طفل خفته در آن جلوگیری شود و کودک آسوده و در فضای نیمه تاریک به خواب رود و گاه این پوشش مانع سرما و وزش باد شود. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( صفت و اسم ) پوششی که بشکل گهواره برند و دوزند و روی آن افکنند تا از تابش نور بر کودک خوابیده در آن جلوگیری شود و نیز پوشش مذکور مانع سرما و وزش باد گردد.

جمله سازی با گهواره پوش

از لب سوسن چو رنگ و بوی شیر آید همی پس برای چه چو غنچه بسته در گهواره نیست؟
داره‌رش محمدسلطان، روستایی است از توابع بخش گهواره و در شهرستان دالاهو استان کرمانشاه ایران.
خام‌طبعی بین که گشتم پیر، وز طفلی نرفت شوخی آسایش گهواره از یادم هنوز