کشت گرده

گر چو من یک گرده قسمت داریی آنگهی تو جای رحمت داریی

لرزید دست بیدلی بیقرار تو برداشت باغ گرده میخانه بهار

هندویی و خوی تو بود گرده آتش جادویی و کار تو بود حیله و دستان

تا دلارام من اندر جگرت جای گرفت هر شبی ناله من گرده گردون بدرد

کار من بی شک چو کار خاص و عام میشود روزی بدو گرده تمام

چارهٔ صد گرده میبایست کرد تا مرا یک گرده میبایست خورد