چای خطائی

ناوک به سوی مدعی افکند و به من خورد این است خطائی که بود به ز صوابی

از سر طره آن ترک خطائی بمشام نکهت نافه آهوی ختن باز آید

ای فلک بر در تو حلقه به گوش هم خطا پوش و هم خطائی پوش

چه جای آنکه گیرد ز اقتضائی کسیرا بر گناهی یا خطائی

من از هر خطائی گر آیم بخشم بکار غلامان کنم زهر چشم

کجا رسند بحسن تو دلبران خطائی بتان چین و خطا و ختن بنزد تو هیچست