پهلوان محمود خو

مر این نامه را گرد روشن روان فرامرز پور گو پهلوان

برو پهلوان آفرین کرد و گفت شدم با بسی خرمی از تو جفت

چه باشد اگر سام یل پهلوان نشیند برین تخت روشن روان

گویند که مرز تور و ایران چون رستم پهلوان ندیده است

دلیر و گرانمایه و ارجمند بدو گفت کای پهلوان بلند

جهان پهلوان پیش نوذر به پای پرستنده او بود و هم رهنمای