معنی و هویت فرنگیس نمازی
فرنگیس نمازی شادمان مترجم ایرانی بود که در شهریور ۱۳۶۲ درگذشت. او همسر دکتر فخرالدین شادمان بود و از همان کودکی خواندن و نوشتن را در شیراز و هندوستان نزد معلمان خانگی آموخت. این نام در تاریخ فرهنگ و ادبیات معاصر ایران بیشتر به واسطه فعالیت‌های او در عرصه ترجمه شناخته می‌شود.
تحصیلات و مسیر علمی
فرنگیس نمازی تحصیلات متوسطه را در دبیرستان‌های مهرآیین شیراز و بهشت‌آیین اصفهان گذراند و موفق به دریافت نشان درجه دوم علمی از وزارت فرهنگ شد. سپس برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و در مدارس و دانشگاه‌های معتبر از جمله سنت مارتین و وستفیلد کالج آکسفورد زبان و ادبیات انگلیسی و فرانسه خواند. این آموزش‌ها زمینه‌ای برای کارهای پژوهشی و ادبی او فراهم آورد.
آثار و دستاوردها
از مهم‌ترین ترجمه‌های او می‌توان به تراژدی قیصر و تراژدی مکبث از ویلیام شکسپیر و همچنین انحطاط و سقوط امپراتوری روم اثر ادوارد گیبون اشاره کرد. افزون بر آن، رساله دانشگاهی او درباره مطالعات انگلیسی‌ها در باب فارسی و ترجمه داستان «مادر» اثر سامرست موآم نیز اهمیت دارد. او با انتشار مقاله‌ها و ترجمه‌ها در مجلاتی مانند «سخن» و «روزگار نو» سهمی در معرفی ادبیات غرب به فارسی‌زبانان داشت.