ناظر پرش

به هم منظور و ناظر گرم گفتار چنین تا طرف آن فرخنده گلزار

اگر دیده در مهر و مه ناظر است غرض چیست او را از این، ظاهر است

درو بهیبت نازل نوایب گیتی درو بعبرت ناظر کواکب گردون

ایا به پای تو یازان فلک به دست لطف و یا به سوی تو ناظر قضا به عین رضا

ما نه مستیم به تنها که یکی در همه شهر ناظری نیست که با چشم تو هشیار بماند