لغت نامه دهخدا
منته وردی. [ م ُ ت ِ وِ ] ( اِخ ) مونته وردی. آهنگساز شهیر ایتالیا ( 1567 - 1643 م. ) و یکی از ابداع کنندگان اپرا در این کشور است. آثاری چون «اورفئو»، «آریانا» و تاجگذاری «پوپه » ( دومین زن نرون سزار روم که به دست شوهرش کشته شد ) و جز اینها از او باقیمانده است. ضمناً تصنیفات و اشعاری از او انتشار یافت که انقلابی در زبان موسیقی به وجود آورد. ( از لاروس ).