«مصافحه کردن» عملی است که در فرهنگ‌های مختلف به معنای دست دادن و احوال‌پرسی کردن با دیگران به شمار می‌رود. این عمل معمولاً هنگام دیدار دوستان، آشنایان یا همکاران انجام می‌شود و نشانه‌ای از ادب، احترام و صمیمیت است.
این رفتار در مناسبت‌های رسمی و غیررسمی به یک سنت اجتماعی تبدیل شده است. دست دادن معمولاً به‌عنوان نخستین حرکت برای ایجاد ارتباط مثبت و نشان دادن حسن نیت استفاده می‌شود و می‌تواند فضای گفت‌وگو را دوستانه‌تر کند.
در متون دینی و اخلاقی نیز بر مصافحه توصیه شده است، زیرا علاوه بر جنبه اجتماعی، بیانگر دوستی، صلح و حسن نیت میان افراد است. بنابراین، مصافحه کردن نه تنها یک رسم روزمره، بلکه یک رفتار اخلاقی و فرهنگی با ارزش معنوی نیز محسوب می‌شود.