مأمور تحریک (agent provocateur) فردی است که به منظور شناسایی و دستگیری افراد مستعد ارتکاب جرم سیاسی یا اجتماعی، به صورت مخفیانه وارد جمع یا گروه خاصی می‌شود و با تحریک و ترغیب آنها، باعث ارتکاب جرم می‌شود.
این مأموران توسط نهادهای امنیتی یا دولتی به کار گرفته می‌شوند تا با ایجاد شرایطی که افراد را به انجام اعمال غیرقانونی وادار می‌کند، به بهانه این جرایم، گروه‌های مخالف یا فعالان سیاسی را شناسایی، کنترل یا سرکوب کنند.
به طور خلاصه، مأمور تحریک کسی است که با ورود به جمع و تحریک اعضای آن، به صورت عمدی زمینه‌ساز ارتکاب جرم می‌شود تا بتواند آن افراد را تحت پیگرد قانونی قرار دهد. این مفهوم در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل به ویژه در بحث‌های مرتبط با امنیت داخلی، کنترل اعتراضات و فعالیت‌های سیاسی کاربرد دارد.