فهمی حافط اغا

خاطری داری و فهمی که به یک لحظه کنند تختهٔ قسمت تقدیر خداوند از بر

«نکته ها چون تیغ پولاد است تیز گر نمی فهمی ز پیش ما گریز»

خود او فرموده گر فهمی بیان را که دارم دوست بیشک صالحانرا

اگر نبود تو را پروای مهجوران عجب نبود نمی دانی دل رسوا، نمی فهمی غم پنهان

نمی فهمی تو ای سرو روان، مشق روانی کن که من از قامت خم مصرع پیچیده ای دارم

ور بگویم قصه عامی فهم نیست رمز فهمی در خور هر وهم نیست