عبدالله بن معزالدین محمد اصفهانی

[ویکی فقه] عبداللّه بن معزالدین محمد اصفهانی، از علمای اصفهان در دوره شاه طهماسب صفوی بوده است.
میرزا عبداللّه بن میرزا معزالدّین محمّد، مردی فقیه و محدّث اصولی بوده و پس از وفات در قبرستان طوقچی مدفون شده است. او جدّ سلسله جلیله آقایان مُعزّی ساکن اهواز و دزفول و کاظمین می باشد. میرزا معزالدّین محمّد از علماء عهد شاه طهماسب اوّل صفوی بوده است و اعقاب صاحب عنوان، ظاهرا در فتنه افغان از اصفهان به خوزستان مهاجرت کرده اند. اعقاب مرحوم میرزا عبداللّه تاکنون در خوزستان ساکن و از علماء و مدرسین آن سامان به شمار می روند. برخی دیگر از آنان در طهران و کاظمین ساکن و به ترویج احکام و اقامه جماعت و تدریس اشتغال دارند.
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۳۹.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۳۹.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، مزارات اصفهان، ص۳۱۶.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۴۶.
...

💡 شهر غزنین در زمان حکومت معزالدین مرکز داد و ستد بود و از لحاظ هنری به دوره رنسانس که از سبک هندی الهام گرفته شده و سبک معماری هندی در شمال غربی هند که نمونه بارز آن مسجد لاروند است شباهت دارد.

💡 معزالدین از نظر دیپلماسی برای جلوگیری از دشمنی و مخالفت خلیفه، با وی رابطه دوستی برقرار کرد و دستور داد تا در خطبه‌ها نام او را ذکر و روی سکه هم ضرب کنند.

💡 در سال ۳۳۶ ه‍.ق معزالدین احمد بن بویه، ضریح‌ها را تزئین و صحن اطراف حرم را گسترش داد و سربازانی برای امنیت زائران گماشت.

💡 معزالدین از نظر دیپلماسی برای جلوگیری از دشمنی و مخالفت خلیفه، با وی رابطه دوستی برقرار کرد و دستور داد تا در خطبه‌ها نام او را ذکر و روی سکه هم ضرب کنند.

💡 تاج‌الدین یِلدوز‎ یک غلام ترک سلسله غوریان بود که پس از مرگ سلطان معزالدین محمد، حاکم غزنی شد اما همچنان سلطنت غوریان را به رسمیت می‌شناخت.