طوس کلا

همچو مکّه طوس باشد جان ملک چون رضا گشته در آن سلطان ملک

به گیتی نباشد کم از طوس کس که او از در بند چاهست و بس

از ایران سپاه آمد و پیل و کوس بپیش سپه در سرافراز طوس

نواخت کوس و شد اندر عبوس و تاخت چو طوس سوی فرود صیام است خویش در میدان

نگر تا چه گفته ‌است استاد طوس بدانجاکه از مرگش آید فسوس

انوری هرچند باشد اوستادی بی‌بدیل کی زند با اوستاد طوس، لاف همسری؟