عبارت «شرک ستیزی اصحاب کهف» به معنای مبارزه و مخالفت قاطع جوانان اصحاب کهف با پرستش هرگونه معبود غیر از خدای یگانه است. اصحاب کهف گروهی از جوانان یکتاپرست بودند که در دوران مشرکان زندگی میکردند و با وجود تهدیدها و فشارهای شدید، از ایمان به خداوند یگانه دست نکشیدند. آنها با بیزاری از شرک، به مقابله با عقاید خرافهآمیز و پرستش بتها و معبودهای متعدد پرداختند و نمونهای از پایبندی، شجاعت و ایمان راسخ را به نمایش گذاشتند. این گروه برای حفظ دین و اعتقادات خود، حتی به غار پناه بردند و از خداوند طلب هدایت و رحمت کردند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن و راه نجاتی برای ما فراهم ساز». داستان اصحاب کهف نشان میدهد که ایمان و توحید آنها بر فشارهای اجتماعی و تعصبات مشرکان پیروز شد و الهامبخش نسلهای بعدی است. در آموزههای قرآنی، شرک ستیزی آنها به عنوان نمونهای از تقوا، شجاعت دینی و مقاومت در برابر شرک و خرافهپرستی معرفی شده است.
شرک ستیزی اصحاب کهف
دانشنامه اسلامی
اصحاب کهف با بیزاری از پرستش هرگونه معبودی غیر از خدای یگانه، با شرک به مبارزه برخاستند: •• «إِذْ أَوَی الْفِتْیَةُ إِلَی الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا»؛ «زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برای ما فراهم ساز!».
← نکات تفسیری آیه
۱. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۰.
...
