رهبندی های مزدوج

در شیمی، سیستم مزدوج یا کونژوگه به مجموعه‌ای از اوربیتال‌های p متصل به یکدیگر اطلاق می‌شود که شامل الکترون‌های غیرمستقر در یک مولکول است. این سیستم به کاهش انرژی کلی مولکول و افزایش پایداری آن کمک می‌کند. معمولاً این ساختار به صورت پیوندهای متناوب بین پیوندهای منفرد و چندگانه نمایش داده می‌شود. همچنین، جفت‌های غیرپیوندی، رادیکال‌ها یا یون‌های کربنیوم می‌توانند جزئی از این سیستم باشند که ممکن است به شکل حلقوی، غیرحلقوی، خطی یا ترکیبی از این اشکال وجود داشته باشند. اصطلاح مزدوج برای نخستین بار در سال ۱۸۹۹ توسط شیمیدان آلمانی، یوهانس تیله، معرفی شد.