رمب اختر

ز بس زیور چو گنج شایگان بود ز بس اختر چو چرخ آسمان بود

مى پرستيد اخترى كو زر كند رو به او آريد كو اختر كند

بگو آشکارا که نام تو چیست که اختر همی بر تو خواهد گریست

کجا بودی، ای اختر، نیک فال؟ که مه بودی و آفتاب آمدی

اگر نبودی انصاف تو رسانیدی شرار موج حوادث به اختر آتش و آب

اخترت از آسمان ملک برون شد از ستم آسمان و کینهٔ اختر