ذوات القعده

O قبل از اسلام در ميان عرب ها، هر سال چهار ماه احترام خاصّى داشت كه در آن ماهها جنگ، حرام و ممنوع بود، سه ماه آنها پى درپى كه عبارتند از ذى القعده، ذى الحجّه و محرم، و يكى هم ماه رجب كه جداست. حتّى يكى از علل تسميه ماه ذى القعده آن گفته اند كه در اين ماه قعود از جنگ لازم است.

در ماه ذى القعده قريش و ديگر قبايل عرب در اين بازار جمع مى شدند. آنجا علاوه برمحل خريد و فروش كالا، جاى نمايش افتخارهاى قبيلگى و شنيدن شعرهاى شعرا و خطبههاى بلقا بود. و نيز در آنجا بين قبايل پيمانهايى بسته مى شد.

شاه، كه در تدارك برگزارى جشنهاى پنجاهمينسال سلطنت خود بود، به حضرت عبدالعظيم مى رود و ميرزا رضاى كرمانى در همان روز(جمعه 17 ذى القعده 1313 ه.ق / اول مه 1896 م ) شاه را در حرم حضرت عبدالعظيم بهضرب پنج گلوله از پاى در مى آورد و خود توسطعمال شاه دستگير مى شود.

در سـال شـشـم هـجرت ماه ذى القعده پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله ) به قصد عمرهبـه سـوى مـكـه حـركـت كـرده و هـمـه مـسـلمانان را تشويق به شركت در اين سفر نمود، اماگـروهـى خـوددارى كـردنـد، ولى جمع كثيرى از مهاجران و انصار و اعراب باديه نشين درخدمتش عازم مكه شدند.

ناصرالدین‌شاه قاجار ۲۲ ذی القعده سال ۱۲۶۴ ق در عمارتِ کلاه فرنگی ارگ سلطنتی و بر روی تختِ خورشید[طاووس] تاجگذاری کرده و دو روز بعد، در دیوانخانهٔ تخت مرمر بارعام می‌دهد. در دوران سلطنت او، شاهد ساخت و سازها و تغییر و تحولات فراوان در ابنیه ارگ سلطنتی هستیم.

فصل يازدهم در مناسبتهاى ماه ذى القعدهالحرام اول ذى القعده ولادت كريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه عليهالسلام