لغت نامه دهخدا
ذات اغیال. [ ت ُ اَغ ْ ] ( اِخ ) رودباری است به یمامة. ( منتهی الارب ).
ذات اغیال. [ ت ُ اَغ ْ ] ( اِخ ) رودباری است به یمامة. ( منتهی الارب ).
رودباری است بیمامه.
💡 زاو تا تو رهی بسیار خود نیست دوئی بینی وگرنه ذات یکی است
💡 بجانان ذات او قائم نماید نمود او یقین دایم نماید
💡 دم من ذات دارد در صفاتست یقین داند که او کلّی زذاتست
💡 بهر نقشی که بنمودی یکی ذات ترا باشد عیان در جمله ذرّات
💡 به ذات پاک من و آفتاب سلطنتم که من تو را نگذارم، به لطف بردارم