خیمه کندن

که این خیمه باشد به عالم نشان زنام تهمتن سر سرکشان

بخوابید در خیمه چون مردگان شب تیره برداشت بانگ و فغان

همی خیمه و طشت زرین که راست خداوند این کرسی زر کجاست

ما زدیم این خیمه ی سعی و عمل تا بدانی قدر وقت بی بدل

ببینیم از آغاز کآدم چه کرد چو زد خیمه بیرون ز عالم چه کرد

گر در آن خانه را نسوخته بودند بر در آن خیمه کس نمی‌زدی اخگر