حسن طیبی

لغت نامه دهخدا

حسن طیبی. [ ح َ س َ ن ِ ] ( اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ، ملقب به شرف الدین دمشقی. درگذشته 743 هَ. ق. او راست: التبیان در معانی و بیان و جز آن. ( هدیة العارفین ج 1 ص 283 ) ( روضات ص 224 ).

فرهنگ فارسی

ابن محمد بن عبدالله ملقب بشرف الدین دمشقی اوراست التیبان در معانی و بیان و جز آن

جمله سازی با حسن طیبی

💡 این روستا در دهستان طیبی گرمسیری جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۳۷ نفر (۳۵خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان طیبی گرمسیری شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵ نفر (۵خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان طیبی سرحدی شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۹ نفر (۳۰خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان طیبی گرمسیری شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۰۰۷ نفر (۱۸۷خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان طیبی سرحدی شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۷ نفر (۵خانوار) بوده‌است.

💡 این روستا در دهستان طیبی گرمسیری شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۵۰ نفر (۵۴خانوار) بوده‌است.

علت یعنی چه؟
علت یعنی چه؟
قیز یعنی چه؟
قیز یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز