حبیش اسدی

لغت نامه دهخدا

حبیش اسدی. [ اَ س َ ] ( اِخ ) وثیمه در کتاب الردة او را یاد کرده گوید: چون طلیحةبن خویلد در بنی اسد ادعای پیغمبری کرد حبیش او را تکذیب و بنی اسد را به دفاع از اسلام تشویق میکرد و اشعاری در این باب سروده و از آن است:
شهدت بان اﷲ لارب غیره
طلیح و ان الدین دین محمد.
پس با دو فرزندش غسّان و عبدالرحمان از بنی اسد جدا شدند. ابن فتحون و ابن اثیر او را استدراک کرده اند ولی اشاره به صحابی بودن یا نبودن او نکرده اند. ( الاصابة ج 2 ص 58 ) ( تنقیح المقال ج 1 ص 254 ).

جمله سازی با حبیش اسدی

گردآورنده آن، حبیش تفلیسی» از دانشوران سده ششم هجری و صاحب آثار گوناگونی در زمینه ستاره‌شناسی، پزشکی، داروشناسی، قرآن‌شناسی، علوم ادبی و تعبیر خواب است. کتاب «کفایة الطب» هم از بعد ادبی و سبک‌شناسی و هم از نظر تاریخ پزشکی قابل تأمل است.