تپه ترکمان

آغاجری مرکب از دو واژهٔ ترکی «آغاج» به‌معنی درخت و «اَر» به‌معنای مَرد است که مفهوم «مَردِ بیشه» را می‌دهد. ترکمانان اُغوز در پی استیلای مغول و نامساعد شدن شرایط زندگی، سرزمین خود، ماورای سیحون، را تَرک کردند و راهی ایران و آسیای صغیر شدند. گروهی از آنان که در نواحی جنگلی مرعش، واقع در آناتولی، سکونت گزیدند، «آغاچ اری یا آغاجری» نامیده شدند.

محوطهٔ باستانی گرگان در سه کیلومتری مغرب گنبد کاووس کنونی قرار دارد. بنا بر گزارش‌های موجود، ترکمانان محلی در ۱۳۲۹ شمسی آثار تاریخی گرگان را پیدا کردند و تا ۱۳۴۵ از مصالح آن برای احداث بناهای جدید روستاییان استفاده می‌شد. بخشی از محوطه نیز زمین کشاورزی گردید. امروزه از ۱۲۰۰ هکتار مساحت شهر گرگان، ویرانه‌هایی در حدود ۱۵۰ هکتار به جای‌مانده‌است.

ابراهیم‌خان ترکمان از سرداران بزرگ قزلباش طایفه ترکمان در دوره شاه محمد خدابنده بود. وی در خلال نبرد مشعل در سال ۱۵۸۳ میلادی به عنوان سفیر ایران در استانبول (امپراتوری عثمانی) بود.

قراردادن این برچسب در یک صفحه توسط کاربران ثبت‌نام‌نکرده نامزدی حذف را کامل نمی‌کند و باید دلایل دقیق در بحث:ابوذر ابراهیمی ترکمان بنویسند. اگر نامزدی کامل نباشد و پیامی در صفحهٔ بحث وجود نداشته باشد، این برچسب ممکن است حذف شود.

پس از حمله ترک‌ها به آناتولی، این نوع شمشیر توسط قبایل ترکمان به مقر آینده امپراتوری عثمانی منتقل شد. در طول جنگ‌های صلیبی، ترک‌های آناتولی اولین هدفی بودند که توسط ارتش‌های اروپایی مورد حمله قرار گرفتند، و اروپایی‌ها شمشیرهای خمیده آنها را به‌عنوان شمشیر تخیلی «ساراسین‌ها»، نوع شمشیر عمومی برای همه «شرقی‌ها» به اشتباه تلقی کردند.