تاری محله

لغت نامه دهخدا

تاری محله. [ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) دیهی در بارفروش ( بابل ). ( سفرنامه مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 118 ). دهی از دهستان لاله آباد بخش مرکزی شهرستان بابل است که در 16هزارگزی جنوب باختری بابل و 4هزارگزی شمال شوسه آمل به بابل واقعاست. دشت، معتدل مرطوب، مالاریائی است. 140 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه و چشمه. محصول آنجا برنج، مختصر غلات صنعتی، نیشکر، کنف، پنبه. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

فرهنگ فارسی

دهی در بارفروش مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی دهی از دهستان لاله آباد بخش مرکزی شهرستان بابل ۱۶ هزار گزی جنوب باختری بابل ۴ هزار گزی شمال شوسه آمل به بابل دشت معتدل و مرطوب مالاریائی

جمله سازی با تاری محله

هوای روشن با خشم او شود تاری زمین تاری با مهر او شود روشن
ز زلف یار نتوانم بریدن دل به آسانی که بر وی عمرها شد بسته دارم دل به هر تاری
گاه از تف دهان دامن بسوزم زهد را گه ز دود سینه سقف آسمان تاری کنم
می روشن درین شب‌های تاری چه می‌داری بیاور تا چه داری؟
شب تاری همه کس خواب یابد من از تیمار او تا روز بیدار