آگورافوبیا که با نامهای برزنهراسی، بازارهراسی یا گذرهراسی نیز شناخته میشود، نوعی اختلال اضطرابی است. ویژگی اصلی این اختلال، ترس شدید و بیمارگونه از قرار گرفتن در مکانهای باز، شلوغ یا موقعیتهایی مانند مراکز خرید، سالنهای سینما، پایانههای حملونقل، پلها و فضاهای عمومی است که خروج فوری از آنها دشوار یا کمکرسانی در صورت بروز علائم اضطراب، سخت به نظر میرسد. این ترس عموماً با نگرانی از غش کردن، از دست دادن کنترل یا تحقیر شدن در جمع همراه است و در نتیجه، فرد بهطور قابل توجهی از چنین موقعیتهایی اجتناب میکند.
این اختلال بیشترین همزمانی را با حملات پانیک دارد و در گذشته در نظام تشخیصی به عنوان زیرمجموعهای از اختلال پانیک در نظر گرفته میشد؛ اما در طبقهبندیهای جدیدتر به عنوان اختلالی مستقل دستهبندی شده است. شیوع یکساله آن حدود ۳ درصد گزارش شده و در زنان تقریباً دو برابر مردان مشاهده میشود. شروع علائم معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی (بین ۱۸ تا ۳۵ سال) رخ میدهد و بروز آن در کودکان نادر است.
درمان آگورافوبیا با ارزیابی و رد احتمال اختلال افسردگی اساسی آغاز میشود. مؤثرترین روش درمانی، رویارویی تدریجی و نظاممند با موقعیتهای ترسآور است، به طوری که بیمار تا کاهش قابل توجه اضطراب در آن موقعیت باقی بماند. در صورتی که درمانهای شناختیرفتاری نتیجهبخش نباشند، مطابق راهنمای آکسفورد، داروی ایمیپرامین به عنوان گزینه دارویی توصیه شده است.