ایه اخلاص

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیه اخلاص. آیه اخلاص: آیه ی ۵ سوره بیّنه می باشد.
آیه: «وَ مٰا أُمِرُوا إِلّٰا لِیَعْبُدُوا اللّٰهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ...»؛
بینة(سوره۹۸)،آیه۵
۱. ↑ بینة(سوره۹۸)،آیه۵
کتاب «فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام»، ج۱، ص ۱۶۲؛ تالیف شده توسط جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى. رده های این صفحه: اسامی آیات و سور | قرآن شناسی

جمله سازی با ایه اخلاص

بر خلاف دنياى امروز كه به ثروت، نيرو، اطلاعات، تخصص، تكنولوژى و حمايتديگران تكيه دارد، اسلام كارائى و نقش همه ى آنها را در كنار ايمان به خدا، اخلاص،نشاط و انگيزه مى داند.
بااينكه بقيه عبادات نيز چنين فايده اى دارد و باعث پوشاندن لغزشها مى شود، ولىحضرت عليه السّلام آن را به صدقه پنهانى اختصاص دادند، زيرا آن از ريا دورتراست و اخلاص ‍ در آن، تمامتر مى باشد، پس در نزديك كردن انسان به خدا اولويت دارد وخطا را محو و نابود مى كند.(639)
اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمود: يستدل على اليقين بقصرالامل و اخلاص العمل و الزهد فى الدنيا ؛استدلال مى شود بر مقام يقين شخص به خدا و به عالم آخرت به اين كهآمال و آرزوى دور و دراز در دنيا نداشته و عملش خالص براى رضاى خدا باشد و از دنياو امور دنيوى زهد و اعراض كند.
قرآن درباره همه اين گروه هاى سه گانه مى گويد: آنان در حقيقت افراد كر و ناشنواهستند زيرا شنواى حقيقى كسى است كه هم گوش فرا ميدهد و هم درك مى كند و مى انديشد وهم تصميم بر عمل از روى اخلاص دارد.
337-  سبب مشهور شدن ايشان به اين لقب اين بود كه هر شب در مسجد گنج كهمتصل به خانه اش بود، بخاطر اخلاص و ارادت فراوان به سيدالشهداء و مواظبت درخواندن زيارت عاشورا پس از نماز جماعت، يكى دو نفر روضه مى خواندند، سپس سفرهآبگوشت را پهن مى كردند هر كس مايل بود مى خورد و هر كه مى خواست همراه خود بهخانه اش مى برد.