ایه 12 سوره غاشیه

[ویکی اهل البیت] آیه 12 سوره غاشیه. فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ
در آن بهشت چشمه ها (ی آب زلال و گوارا) جاری است.
در آن، چشمه ای روان باشد.
و در آن چشمه سارها روان باشد،
Within it is a flowing spring.
Therein will be a bubbling spring:

💡 منشین بجور در پس افلاک چون مهت بر سر گرفته غاشیه در پیش میرود

💡 غاشیه بر دوش بیاور عنان باز ممان از جلوش ناتوان

💡 لیک مردی که بود غاشیه دار شیخ را گفت بگذر وبگذار

💡 سلطان امم خسرو دین مهدی هادی کاندر جلوش مهر برین غاشیه دار است

💡 بندگی تو خرد ازدل واز جان کند غاشیه تو ملک از بن دندان برد

💡 از بهر یدک تا کشد از پیش تو دوران افکند فلک غاشیه بر زین مرصّع