[ویکی فقه] انذار اصحاب ایکه (قرآن). حضرت شعیب علیه السلام، قومش (اصحاب ایکه) را به رعایت تقوای الهی دعوت می کند، و از گرفتار شدن به عذاب نابودکننده هشدار می دهد.
← انذار به عذاب نابودکننده
۱. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۱۷۶.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۱۳۱، برگرفته از مقاله «انذار اصحاب ایکه».
...
💡 حاصل اينكه قرائن روشن گواهى مى دهد كه مقام امامت كه پس از امتحاناتمشكل و پيمودن مراحل يقين و شجاعت و استقامت به ابراهيم بخشيده شد غير از مقام هدايت بهمعنى بشارت و ابلاغ و انذار بوده است.
💡 در آيات فوق خوانديم كه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) مامور مى شود مردم را ازآن روزى كه عذاب الهى به سراغشان مى آيد انذار كند.
💡 ضـمـنـا اگـر مـؤ مـنـان ديـگـرى بـه لوط گـرويـده بـودنـد حـتـمـاقـبـل از ايـن مـاجرا از آن سرزمين آلوده هجرت كرده بودند، تنها لوط بود و خانواده اش كهمى بايست تا آخرين ساعتى كه احتمال تاءثير تبليغ و انذار مى داد در آنجا بماند.
💡 اين سوره مشتمل بر مطالب زير است: اول اينكهرسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) را دستور مى دهد به اينكه مردم را انذار كند، واين دستور را با لحنى و در سياقى كرده كه از آن پيداست جزو دستورهاىاوائل بعثت است.
💡 بطورى كه از آيات صدر سوره و پنج آيه آخر آن بر مى آيد غرض اين سوره اين استكه مردم را بشارت و انذار دهد و به همين منظور، مختصرى از داستانهاى موسى، داود،سليمان، صالح و لوط (عليهما السلام ) را به عنوان شاهد ذكر نموده و دردنبال آن پاره اى از اصول معارف مانند وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت و مانند معاد راذكر نموده است.
