الواح عشره

12- تناقض در نگارش الواح كه يك جا خدا خود مى نويسد و جاى ديگر موسى مىنويسد.(187)

در زمان هخامنشیان شهر فسا و نواحی اطرافش پررونق و آباد بوده، چنان‌که مطابق الواح گلی تخت جمشید، «اَرتَخم» حاکم فسا، مزد ۱۵۰ کارگری که در بشی‌یا (فسا) و کبرپیش (خفر) کار می‌کردند از خزانه‌دار کل پارس «راتی بیندا» خواسته است.

نقش ما الواح ما ارواح ما در دست تست هر چه خواهی می‌نگاری هرچه خواهی می‌کنی

مـنـظـور از (ذات الواح و دسـر) كـشـتـى اسـت و كـلمه (الواح ) جمع لوح و به معناىتـخـتـه هـايـى اسـت كـه در سـاخـتـن كـشـتـى بـه يـكـديـگـرمـتصل مى كنند، و كلمه (دسر) جمع دسار است، كه به معناى ميخ ‌هايى كه با آن تختههاى كشتى را يكديگر مى كوبند.

وهب منبّه گفت: الواح از سنگ بود که اللَّه تعالی بدست موسی سنگ ساخت، نرم کرد، تا چنان که خواست تخته‌ها از آن بساخت.

وایدون به یقینم‌ که بر الواح سرینشان باقی بود آن نقش چو بر آینه زنگار