الهی گیلانی، خلیفه سدیدالدین محمد شاعر و عارف ایرانی در قرن یازدهم هجری بود. او اهل گیلان و از پیروان طریقت صوفیه بود. او در دوران صفویه زندگی می‌کرد و هم‌عصر با شاه عباس اول و شاه صفی بود. او بیشتر به زبان فارسی شعر می‌سرود و اشعارش شامل مضامین عرفانی، اخلاقی و گاهی اجتماعی است. به دلیل لقب خلیفه، احتمالاً از مشایخ صوفیه یا مریدان شیخ سدیدالدین محمد بوده است، اگر این لقب به استادش اشاره داشته باشد.
الهی گیلانی
لغت نامه دهخدا
آن سایه نباشد که بپای تو فتاده
سرویست سر خویش بپای تو نهاده.( از تذکره روز روشن ص 66 ).و رجوع به الذریعة ذیل دیوان الهی گیلانی و فرهنگ سخنوران شود.
جملاتی از کلمه الهی گیلانی
اهمیت درختان بی‌شک مشخصه‌ای مهم در فولکلور گیلانی‌است.
افزون بر این دهقانان گیلانی از همتایان شان در بیشتر ایالات ایران بهتر بودند.
