کتاب الطّراز لأسرار البَلاغة وعلوم حقائق الإعجاز تألیف یحیی بن حمزه بن علی بن ابراهیم علوی یمنی است که به زبان عربی و در حوزه‌ی علوم بلاغت نگاشته شده است. این اثر، مجموعه‌ای سه‌جلدی است که یک دوره کامل علوم بلاغی را با استناد به شواهد قرآنی ارائه می‌دهد. بیشترین استفاده و استقبال از جلد سوم این کتاب صورت گرفته که علاوه بر دربرگیری اصطلاحات علم بدیع، مباحثی از علم بیان مانند تشبیه، مفردات الفاظ، چگونگی ترکیب آن‌ها و معانی واژگان را نیز شامل می‌شود.
مؤلف در این اثر، به‌طور مبسوط به بیان وجوه اعجاز قرآن کریم پرداخته و آن را در سه بخش اصلی بررسی کرده است. همچنین، موضوعات مرتبط با علم معانی، از جمله بحث مسند و مسند‌الیه، در لابه‌لای مطالب کتاب به چشم می‌خورد. رویکرد نویسنده در تدوین کتاب، فاصله‌گیری نسبی از روش پیچیده و مختصرنویس سکاکی در کتاب مفتاح العلوم و گرایش به شیوه‌ی تحلیلی ابن‌اثیر در نقد ادبی است. با این وجود، تأثیرپذیری مؤلف از روش سکاکی که با تقسیم‌بندی‌های مبالغه‌آمیز و اختصار شدید همراه است، کاملاً محسوس می‌باشد و او در بسیاری از موارد نتوانسته است خود را به طور کامل از این تأثیر رها سازد. ساختار کلی کتاب، مشتمل بر سه فن اصلی است که هر یک دارای مقدمات و مطالب تفصیلی مربوط به خود می‌باشد.