باهنر

باهنر

واژه «باهنر» ترکیبی از پیشوند «با» و «هنر» است و به معنای کسی که دارای هنر، مهارت یا توانایی ویژه‌ای است می‌باشد. این فرد می‌تواند در زمینه‌های هنری، فنی، علمی یا مهارتی، تسلط و شایستگی داشته باشد و کار خود را با دقت، زیبایی و مهارت انجام دهد.

باهنر بودن تنها به معنای داشتن توانایی فنی نیست، بلکه شامل خلاقیت، دقت و تجربه عملی نیز می‌شود. چنین شخصی می‌تواند از مهارت خود در راه درست و اثرگذار استفاده کند و نتیجه‌ای مطلوب و ارزشمند ارائه دهد. در واقع، ترکیب دانش و توانایی عملی باعث می‌شود که فرد به عنوان باهنر شناخته شود.

به طور خلاصه، واژه «باهنر» به کسی اطلاق می‌شود که هم توانایی دارد و هم مهارتش را به شکل قابل تقدیر به کار می‌گیرد. این صفت می‌تواند در مورد هنرمندان، صنعتگران، نویسندگان، محققان و هر کسی که در زمینه خاصی مهارت و هنر دارد به کار رود و نشان‌دهنده شایستگی، خلاقیت و توانایی اوست.

لغت نامه دهخدا

باهنر. [هَُ ن َ ] ( ص مرکب ) که هنر دارد. هنرمند. صاحب هنر. هنرور. هنری:
برادر بدش چند و چندی پسر
ز بیگانگان آنکه بد باهنر.فردوسی.بیاورد فرزانگان را پدر
بدان تا شود نامور باهنر.فردوسی.|| لایق. قابل. متصف به صفات خوب هنری: دلاورترین اسبان کمیت است... و باهنرتر سمند. ( از نوروزنامه ). و رجوع به هنر شود.

فرهنگ عمید

دارای هنر، هنرمند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) دارند. هنر هنرمند مقابل بی هنر.

جمله سازی با باهنر

هیچکس بانو نیاویخت که از خود نگریخت میچکس باهنر نپیوست که از خود نبرید
گوئی نبوده اند و گر نیز بوده اند با فضل و باهنر ز جهانشان ربوده اند
مکن از تلخ‌کامان شِکوِه گر شیرین‌سخن باشی به عریانی بساز ار باهنر هم پیرهن باشی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
روله یعنی چه؟
روله یعنی چه؟
محنت یعنی چه؟
محنت یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز