اطعام به یتیم

[ویکی فقه] اطعام به یتیم (قرآن). اطعام به یتیم، ناشی از ایمان به خدا و موجب رهایی از هوای نفس و قرار گرفتن در زمره اصحاب یمین است.
اطعام یتیم سبب رهایی از هوای نفس و وسوسه های شیطانی: «فلا اقتحم العقبة» «» «وما ادر اک ما العقبة» «و تو نمی دانی آن گردنه چیست! » «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «یتیما ذا مقر بة» «یتیمی از خویشاوندان، ».
در زمره اصحاب یمین
قرار گرفتن در زمره اصحاب یمین، از آثار اطعام به یتیم: «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «یتیما ذا مقر بة» «یتیمی از خویشاوندان، » «اولـئک اصحاب المیمنة» «آنها «اصحاب الیمین» اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می دهند)! ».
ناشی از ایمان به خدا
اطعام به یتیم خویشاوند در روز گرسنگی و سختی، نشات گرفته از ایمان به خدا: «فلا اقتحم العقبة» «» «وما ادر اک ما العقبة» «و تو نمی دانی آن گردنه چیست! » «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «یتیما ذا مقر بة» «یتیمی از خویشاوندان، » «ثم کان من الذین آمنوا وتواصوا بالصبر وتواصوا بالمر حمة» «سپس از کسانی باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایی و رحمت توصیه می کنند! ».

💡 كاشى به بصره آمد و با آن خواجه ملاقات نمود و پيغام اميرالمؤ منين (ع ) را به اورسانيد، بازرگان از شادى شكفته شد و سوگند ياد كرد كه من اينحال را با هيچ آفريده اى نگفته ام و در آن حال مبلغ مورد اشاره را تسليم مولانا حسن كاشىآملى نمود و خلعتى لايق به آن افزود و به شكرانه آن كه حضرت على (ع ) او را ياد كرده، دعوتى مفصل از صلحا و فقراى بصره نمود و آنان را اطعام كرد.

💡 شايسته است كه شيعيان اهل بيت در اين ايام، تاءسى بموالى خود نمايند در تصدق برمساكين و ايتام و سعى در اطعام ايشان و روزه بدارند و چون بعض علما، اين روز را، روزمباهله مى دانند، زيارت جامعه و دعاى مباهله را در اين روز خواندن، مناسب است.

💡 756- كفّاره ((ايلاء)) همان كفّاره قسم است و آن عبارت است از عتق رقبه (بنده آزادكردن ) يا اطعام ده مسكين يا پوشاندن آنها و اگر بر هيچ كدام قدرت نداشت، سه روز،روزه بگيرد.

💡 از يـكسو از گوشت آنها استفاده مى كنيد و ديگران را اطعام مى نمائيد و از سوى ديگر بهخاطر اين ايثار و گذشت و عبادت پروردگار از نتائج معنوى آن