دانشنامه اسلامی
اجزای مأمورٌ به امر اضطراری، به معنای کفایت انجام مأمورٌ به امر اضطراری ( امر واقعی ثانوی ) از انجام دوباره آن پس از رفع اضطرار است؛ برای مثال، کسی که به علت نداشتن آب برای وضو، نماز خود را با تیمم می خواند، پس از دست یابی به آب، لازم نیست نمازی را که با تیمم خوانده، اعاده یا قضا نماید به بیان دیگر، انجام وظیفه طبق امر اضطراری در حالت اضطرار، مکلف را از انجام دوباره آن طبق امر اختیاری اولی پس از زوال حالت اضطرار بی نیاز می کند.
[ویکی فقه] اِجزای مأمورٌ به امر اضطراری به کفایت عمل مطابق امر اضطراری، بعد از رفع اضطرار اطلاق می شود.
اجزای مأمورٌ به امر اضطراری، به معنای کفایت انجام مأمورٌ به امر اضطراری ( امر واقعی ثانوی ) از انجام دوباره آن پس از رفع اضطرار است؛ برای مثال، کسی که به علت نداشتن آب برای وضو، نماز خود را با تیمم می خواند، پس از دست یابی به آب، لازم نیست نمازی را که با تیمم خوانده، اعاده یا قضا نماید به بیان دیگر، انجام وظیفه طبق امر اضطراری در حالت اضطرار، مکلف را از انجام دوباره آن طبق امر اختیاری اولی پس از زوال حالت اضطرار بی نیاز می کند.
تکالیف متوجه مکلفان
به طور کلی دو نوع تکلیف متوجه مکلفان است:۱. تکلیف در حالت اختیار و تمکن؛۲. تکلیف در حالت اضطرار و عدم تمکن.مانند این که شارع بگوید: نماز را در حالت اختیار و دست رسی به آب، با وضو و در حالت اضطرار یا نداشتن آب، با تیمم بخوان.
بحث علماء درباره اجزا
علماء درباره اجزا و یا عدم اجزای مورد دوم در دو مقام اثبات و ثبوت بحث نموده اند.
← در مقام ثبوت
...
