ابن مخلد. [ اِ ن ُ م َ ل َ ] ( اِخ ) حسن بن مخلدبن جراح. او از سال 243 هَ.ق. متصدی امر ضیاع ( خالصه های دیوانی ) بود. پس از مرگ عبیداﷲبن یحیی معروف به ابن خاقان به سال 263 بمنصب وزارت معتمد خلیفه و رازداری برادر او موفق رسید. و آنگاه که موسی بن بغا بسامرا نزول کرد او به بغداد گریخت و وزارت بسلیمان وهب و رازداری به پسر وی عبیداﷲ تفویض شد. پس از یک سال سلیمان عزل شد و خانه اش بتاراج رفت و وزارت به ابن مخلد بازدادند لیکن در ذی الحجه همان سال سلیمان آزاد گشت و ابن مخلد فراری و املاک او مصادره شد.
ابن مخلد. [ اِ ن ُ م َ ل َ ] ( اِخ ) ابوالقاسم سلیمان بن حسن، فرزند حسن بن مخلد. از سال 301 تا 311 هَ.ق. کاتب دیوان خلافت بود. آنگاه که بجمادی الاولای 318 ابن مقله معزول شد مقتدر وزارت به سلیمان داد و در رجب 319 عزل شد و در 324 راضی خلیفه او را بجای ابوجعفر محمد کرخی بوزارت منصوب کرد لکن بعلت ناخشنودی عامه از وی، باز از کار کناره کرد و ابن رائق بجای او وزارت یافت. در سال 328 دیگر بار بمنصب وزارت رسید یک سال در آن مقام ببود تا راضی خلیفه درگذشت و متقی چهارماه اورا در همین منصب برجای ماند، پس از آن معزول گشت.
در سال ۳٠۱ تا ۳۱۱ کاتب دیوان خلافت بود
[ویکی فقه] ابن مخلد (ابهام زدایی). ابن مخلد ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن مخلد بزاز اصفهانی، ابوالحسن ابان بن مخلّد بن ابان بزّاز، از محدّثین اصفهان در قرن سوم هجری• ابن مخلد دوری عطار، اِبْن ِ مَخْلَد، ابوعبدالله محمد بن مخلد بن حفص دوری عطار (۲۳۳-۲۴ جمادی الاخر ۳۳۱ق /۸۴۸ - ۵ مارس ۹۴۳م )، محدث بغدادی• ابن مخلد قرطبی، بَقی بن مَخْلَد، ابوعبدالرحمان، محدّث و مفسّر مشهور قُرطبی (۲۰۱ـ۲۷۶) از خاندانی شاید اصلاً عیسوی• ابن مخلد بصری، ضحاک بن مخلد، عالم و محدّث بصری قرن دوم و سوم و از موالی بنی شیبان
...
💡 در ((يسناى 46 / 11)) آمده است كه: ((راه نجات در اوستا راستى و درستى است، بهشتبه معنى جهان پاكى و راستى مى باشد و دوزخ، خانه دروغگويان ناميده شده كهتبهكاران در آن براى هميشه مخلد مى باشند.))
💡 توی دریای مخلد که در او ماهی بیحد ز سر جهل مکن رد سر انکار چه خاری
💡 خسروا عمرت مخلد باد و کارت بر مراد خود چنین باشد چو بختت پیشوایی میکند
💡 باد عیسی در دمم، بین، آب حیوان در قلم این همیبخشد حیات و آن مخلد میکند
💡 جانم از یک ماهه پیوند تو عیشی یافتست کز کمالش طعنه در عیش مخلد میرود
💡 در كـتـاب بـحار مجلد 5 ص 28 درباره بهشتى كه آدم در آن سكونت كرد از حضرت صادقعليه السلام سئوال شد كه آيا از بهشت هاى عالم دنيا بوده، يا از عالم آخرت ؟ آنحضرتدر جواب فرمود: از بهشت هاى عالم دنيا بوده، كه در آن خورشيد و ماه طلوع مى كند، و اگر از بهشت هاى آخرت ميبود، هرگز از آن خارج نميشد و مخلد بود .
