ابن سوار ابوطاهر احمد بن علی بغدادی

[ویکی فقه] اِبْن ِ سِوار، ابوطاهر احمد بن علی بن عبیدالله بغدادی (۴ شعبان ۴۱۲- ۴۹۶ق / ۱۳ مه ۱۰۲۱- ۱۱۰۳م )، مقری، نحوی و محدث حنفی است.
سوار نام جد اعلایش بوده است. او حدود ۴۰ سال به فراگیری و آموختن حدیث و قرائت پرداخت و ظاهراً در اواخر عمر نابینا شد و در بغداد درگذشت و در کنار قبر معروف کرخی مدفون گردید.
علی ابن ماکولا، الاکمال، ج۴، ص۳۸۸، به کوشش عبدالرحمان یمانی، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۵ق / ۱۹۸۴م.
ابن سوار قرائت را نزد مشایخی چون ابوالفتح عبدالواحد بن شیطا، علی بن محمد بن فارس خیاط، احمد بن مسرور بن عبدالوهاب، حسن بن ابوالفضل شرمقانی و حسن بن علی بن عبدالله عطار فراگرفت.
محمد ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ج۱، ص۸۶، به کوشش گ برگشترسر، قاهره، ۱۳۵۱ق / ۱۹۳۲م.
نیز کسانی چون ابومحمد سبط خیاط، ابوالکرم شهرزوری، ابوطاهر سلفی و ابوعلی بن سکرة صدفی از او قرائت آموخته اند.
محمد ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ج۱، ص۸۶، به کوشش گ برگشترسر، قاهره، ۱۳۵۱ق / ۱۹۳۲م.
...

💡 ابوطاهر السلفی ( زاده اصفهان در سال ۱۰۷۹، درگذشته اسکندریه در ۱۱۸۰م)، از دانشمندان و معلمان برجسته مصر قرن دوازدهم میلادی بود.