کوکنک. [ کو ک َ ن َ ] ( اِ مصغر ) مصغر کوکن است که جغد باشد و آن پرنده ای است به نحوست مشهور. ( برهان ) ( آنندراج ). کوکن یعنی جغد کوچک. ( ناظم الاطباء ): آواز نای و حسن کجاسیرگاه تو ویرانه ها و خلق در آن همچو کوکنک.خیالی سبزواری ( از فرهنگ رشیدی ).الصخد؛بانگ کوکنک. ( مهذب الاسماء، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
جمله سازی با کوکنک
کوکنک پیش او چو نهد سینه بر زمین فریاد و نعره دارد چون بر هوا کلنگ